In haar boek “The Gifts of Imperfection” onderzoekt Brené Brown, onderzoeker aan de universiteit van Houston, hoe we een gelukkiger en meer vervuld leven kunnen leiden door onze kwetsbaarheid en imperfecties te omarmen. Als onderzoeker op het gebied van schaamte en de effecten daarvan op de menselijke geest, heeft Brown duizenden verhalen verzameld van mensen uit heel Amerika. Uit deze verhalen komt een krachtig patroon naar voren: degenen die manieren vinden om hun imperfecties te omarmen, leiden gelukkigere en meer vervulde levens dan degenen die dat niet doen.
Eén van Browns 10 wegwijzers in het boek gaat over het loslaten van perfectionisme. Veel mensen zien perfectionisme als iets positiefs, maar Brown legt uit waarom het juist schadelijk is. Perfectionisme is niet hetzelfde als streven naar verbetering. Het draait om de fundamentele angst voor schaamte.
Een schild dat moet beschermen tegen schaamte
Perfectionisten geloven dat als ze er perfect uitzien en perfect leven en handelen, ze zichzelf kunnen beschermen tegen kritiek, oordelen of verwijten. Dit schild moet hen beschermen tegen schaamte.
“Het probleem is dat perfectionisme ongezond, verslavend en zelfdestructief is. Het maakt onze eigenwaarde afhankelijk van de goedkeuring of acceptatie van anderen.”
Levensverlamming
Bovendien leidt perfectionisme vaak tot ‘levensverlamming’ – het onvermogen om jezelf in de wereld te zetten uit angst voor imperfectie. Mensen die hieraan lijden, zijn bijvoorbeeld niet in staat die e-mail te sturen naar iemand die ze bewonderen uit angst dat het niet goed ontvangen zal worden.
Brown moedigt ons aan om in plaats daarvan zelfcompassie te beoefenen. Behandel jezelf zoals je een goede vriend zou behandelen. Erken je fouten en imperfecties, maar bied jezelf dezelfde vriendelijkheid en begrip die je een vriend in dezelfde situatie zou bieden. Onthoud dat onze imperfecties geen tekortkomingen zijn; ze zijn herinneringen dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Imperfect, maar samen.
Lees of beluister hier in 15 minuten “De kracht van imperfectie“.
